Dwie części mózgu i ich funkcje

W korze mózgowej nie znaleziono ośrodków myśli i pamięci, nie ma też specyficznych formacji strukturalnych realizujących te funkcje. Myślenie i pamięć długotrwała nie mogą być realizowane na drogach propagacji impulsów nerwowych przez sieci neuronowe mózgu, ponieważ prędkość ruchu potencjału czynnościowego wzdłuż włókna nerwowego i czas transmisji nie są

zapewniają rzeczywiste mechanizmy szybkości myślenia i pamięci.

Taka szybkość przy przesyłaniu, przechowywaniu i pobieraniu nieograniczonych ilości informacji z pamięci może być realizowana na poziomie pola.

Część naszego mózgu może pracować jako odbiornik i nadajnik telewizyjny, podczas gdy inna część może przetwarzać i oceniać informacje. To, jakie obrazy odbiornik "telewizyjny przyjmie" i prześle do pamięci, a jakie prześle dalej w postaci sygnałów, zależy od charakterystyki danego mózgu. Innymi słowy, od że ten mózg jest "dostrojony". Pomoże to lepiej zrozumieć przyczyny różnic w postrzeganiu różnych osób.

Mózg nie jest wyłącznym nośnikiem świadomości, jak się powszechnie uważa. Na przykład w 1636 roku król Ludwik Bawarski skazał na śmierć niejakiego Dietza von Staunburga i czterech jego lancknechtów za wzniecenie buntu.

Przed egzekucją Ludwik Bawarski zapytał Dietza o jego ostatnie życzenie. Poprosił o ustawienie wszystkich skazanych w rzędzie w odległości ośmiu kroków od siebie. Po tym, jak jego towarzysze ustawili się w szeregu, poprosił, aby jako pierwszy odciął mu głowę. Obiecał królowi, że będzie przebiegał bez głowy obok swoich landsknechtów. Co więcej, ci, przez których uda mu się uciec, będą musieli zostać ułaskawieni. Gdy tylko kat odciął mu głowę, Dietz zerwał się na równe nogi i szybko przebiegł obok przerażonych lancknechtów. Dopiero po przebiegnięciu 40 kroków za ostatnim z nich padł martwy na ziemię. Wstrząśnięty tym, co zobaczył, król spełnił swoją obietnicę i ułaskawił wszystkich, a incydent został odnotowany w kronice panowania króla. 

Podobny incydent miał miejsce podczas II wojny światowej. Odłamek pocisku odstrzelił głowę porucznika, który prowadził żołnierzy do ataku. Porucznik szedł przed kompanią. Po odcięciu głowy porucznik rozpiął płaszcz, z wewnętrznej kieszeni wyciągnął legitymację wojskową i podał ją stojącemu obok sierżantowi. Dopiero potem dowódca padł martwy. To był prawdziwy dowódca, który podczas ścięcia myślał o swoich podwładnych. 

Mózg nie jest jedynym zbiornikiem świadomości.

Odbiera informacje ze sfery świadomości i formuje je w sekwencję oddziaływań na ośrodki nerwowe, a te z kolei na mięśnie jednego lub drugiego organu ciała fizycznego. To, co dziś nazywamy instynktem, jest podstawowym zestawem funkcji ludzkiego mózgu. Sfera świadomości realizuje wszystkie procesy intelektualne i emocjonalne w człowieku. Procesy myślenie i podejmowanie decyzji odbywa się poza naszym mózgiem, poza naszym ciałem fizycznym, odbywa się w innym wymiarze – w sferze świadomości, a nasz mózg wypracowuje jedynie konsekwencję procesu myślenia – jego wynik. Więc ludzki mózg jest systemem kontrola ciała fizycznego i kanał komunikacji ciała fizycznego z ludzką świadomością. Systemy biologiczne mają materialną podstawę do realizacji mechanizmu świadomości na poziomie energetycznym, a emanujące z nich promieniowanie niesie ze sobą złożone informacje i ma charakter torsyjny.

Mózg jest czymś w rodzaju centralnej stacji telegraficznej i adaptera, a jego rola sprowadza się do wydawania wiadomości otrzymanej z zewnątrz. Mózg nie dodaje nic do informacji, które otrzymuje z zewnątrz. Już samą swoją budową mózg udowadnia, że ​​jego funkcją jest przekształcenie czyjegoś „irytowania” w dobrze dobraną reakcję.

Mózg jest czymś w rodzaju centralnej stacji telegraficznej i adaptera, a jego rola sprowadza się do wydawania wiadomości otrzymanej z zewnątrz. Mózg nie dodaje nic do informacji, które otrzymuje z zewnątrz. Już samą swoją budową mózg udowadnia, że ​​jego funkcją jest przekształcenie czyjegoś „irytowania” w dobrze dobraną reakcję.

Mózg nie jest narządem myśli, uczuć, świadomości, ale jest tym, co wiąże świadomość, uczucia, myśli z prawdziwym życiem, sprawia, że ​​słuchają prawdziwych potrzeb i sprawiają, że dostosowany do użyteczności. Mózg w rzeczywistości jest organem uwagi do życia, dostosowującym się do ciągle zmieniającej się rzeczywistości.