Degranulacja przeciwciał

Coś o osławionych przeciwciałach. Jeśli do żywych krwinek doda się przeciwciała w postaci roztworu, wówczas żywe krwinki ulegają degranulacji, czyli innymi słowy zapadają się i obumierają. Jeśli roztwór przeciwciał zostanie dodatkowo rozpuszczony w wodzie, to znaczy zmniejszy się stężenie, a także wleje się do zdrowej krwi, komórki krwi również ulegną rozpadowi. Ale logicznie rzecz biorąc, trzeba znaleźć granicę, po której przeciwciała przestają działać, tj. ich koncentracja staje się bardzo słaba.

Jednak nawet w sub-minimalnych stężeniach serum działało. Wiadomo, że w roztworze nie występowała ani jedna cząsteczka substancji czynnej, ale degranulacja trwała. W jaki sposób przekazywano informacje, nawet jeśli nie było śladów materialnego nośnika tych informacji? Tak więc w wyniku eksperymentu stwierdzono, że informacje biologiczne można przekazywać nie tylko za pomocą cząsteczek, ale w zasadniczo inny sposób. Ten nieuwzględniony czynnik jest nośnikiem pola biologicznego.